Nie ustajemy w modlitwie o beatyfikację Założyciela i Współzałożyciela naszej zakonnej wspólnoty…

Odbywające się podczas wakacji doroczne dwudniowe spotkanie wszystkich chrystusowców pozwala na doświadczenie tego, że między nami nie ma dali; pozwala na wzajemne dzielenie się duszpasterskimi blaskami i cieniami przeżywanymi na co dzień w różnych stronach świata, wszak do Poznania i Puszczykowa przybyli nań bracia i księża wielu pokoleń, przybyli z północy i południa, ze wschodu i zachodu.

Odbywający się niemalże pod koniec wakacji Kongres Liturgicznej Służby Ołtarza zgromadził w naszym Domu Głównym dosyć liczne grono ministrantów i lektorów nie tylko z naszych parafii.

Nie tylko refleksją nad misją i powołaniem świeckich żył Kościół w Kurytybie w ostatnich dniach sierpnia 2024 r. Nie mogło zabraknąć w tych dniach szczególny modlitwy do Czarnej Madonny; modlitwy za wstawiennictwem Tej, która w Obrazie Jasnogórskim towarzyszyła Polakom wyjeżdżającym z ojczyzny w poszukiwaniu lepszego życia i który to Obraz znajdziemy niemalże w każdej świątyni, gdzie na modlitwie gromadzą się Polacy i osoby pochodzenia polskiego. A w ponad dwumilionowej Kurytybie, według oficjalnych danych, co piąty jej mieszkaniec ma polskie korzenie. Nic więc dziwnego, że wiele tu miejsc i pamiątek związanych z Polską.

W naszym Domu Głównym w okresie wakacyjnym wiele się działo…

Okres wakacyjny sprzyja spotykaniu się Współbraci: doroczne Dni Wspólnoty, w czasie których obchodzimy imieniny naszego Przełożonego Generalnego gromadzą wielu chrystusowców z różnych zakątków świata. Ten wspólnotowy zjazd również inspiruje do celebracji rocznic święceń kapłańskich, zwłaszcza tych jubileuszowych.

W Poznaniu choć nowy 2024 rok powitał nas dosyć łagodną pogodą, to jednak w pierwszej połowie stycznia doświadczyliśmy tej groźniejszej albo właściwej odsłony zimy z chłodem, mrozem i śniegiem. Nie mogło jednak zabraknąć tradycyjnych elementów, które są związane z początkiem roku i z przeżywanymi rokrocznie na przełomie lat Świętami Narodzenia Pańskiego…

W 2023 roku podczas dorocznego zjazdu naszych rodziców w sposób szczególny uczciliśmy nasze mamy, albowiem kulminacja tamtego weekendowego spotkania przypadła na Dzień Matki, w 2024 roku uczciliśmy naszych ojców, gdyż tegoroczny zjazd kończyliśmy w niedzielę 23 czerwca, w którą obchodzony jest Dzień Ojca.

W naszym Domu Głównym przy ul. Panny Marii 4 na poznańskim Ostrowie Tumskim można podziwiać wystawę o Czcigodnym Słudze Bożym kardynale Auguście Hlondzie, Prymasie Polski i założycielu Towarzystwa Chrystusowego.

W niedzielę 12 maja 2024 r., w uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, srebrny jubileusz kapłaństwa w kaplicy Domu Głównego i seminarium Towarzystwa Chrystusowego dla Polonii Zagranicznej świętował ks. Jan Hadalski SChr, rektor seminarium.

Raz po raz na łamach naszego kalendarium informujemy o comiesięcznej modlitwie o rychłą beatyfikację Założyciela i Współzałożyciela Towarzystwa Chrystusowego.

15 maja 1974 r. z rąk abpa Antoniego Baraniaka SDB, ówczesnego pasterza archidiecezji poznańskiej, kolejny batalion Bożej Podchorążówki (jak zwykł określać kolejne roczniki chrystusowców Czcigodny Sługa Boży Ojciec Ignacy Posadzy SChr, Współzałożyciel zgromadzenia i ostatni, którego do nowicjatu przyjmował Ojciec Ignacy jako przełożony generalny Towarzystwa) otrzymał święcenia kapłańskie. Pięćdziesiąt lat później ostatnich dwóch żyjących przedstawicieli tego rocznika stanęło przy ołtarzu, aby podziękować Dobremu Bogu za lata kapłańskiej posługi oraz wyśpiewać radosny hymn uwielbienia Magnificat anima mea, et exsultavit spiritus meus in Deo salutari meo.

Uroczystość święceń kapłańskich gromadzi zawsze wielu chrystusowców z kraju i zagranicy: wszak to okazja do spotkania się, do wspólnej modlitwy rocznika z racji rocznicy własnych święceń, do realizowania testamentu Kardynała Założyciela, by stanowić jedność, że między nami nie ma dali pomimo czasem sporych odległości dzielących Współbraci od siebie. Ta okoliczność i nasza liczna obecność zadecydowały, że będzie to też czas dorocznego spotkania zarządu generalnego Towarzystwa z przełożonymi i ekonomami prowincji zagranicznych zgromadzenia.

Od wielu już lat okoliczność rocznicy śmierci Ojca Ignacego gromadzi na wspólnej modlitwie nowennowej jego ziemską i zakonne rodziny. Te dziewięć dni jest naznaczone szczególnym zagłębianiem się w jego życie i nauczanie oraz wołaniem o dar jego beatyfikacji. Kulminacja pod przewodnictwem ks. Krzysztofa Olejnika SChr, przełożonego generalnego Towarzystwa Chrystusowego nastąpiła ósmego i dziewiątego dnia: ósmego – w Domu Generalnym Zgromadzenia Sióstr Misjonarek Chrystusa Króla, dziewiątego – w naszym Domu Głównym i seminarium.

Od szeregu już lat, oczywiście z wyjątkami, druga niedziela Wielkiej Nocy (która ma wiele określeń – Biała, Przewodnia, Miłosierdzia Bożego) jest dniem, w którym kolejni chrystusowcy oddają się na wieki na wyłączną służbę Chrystusowi Królowi w szerzeniu Jego królestwa prawdy, pokoju i zbawienia wśród polskiej rzeszy wychodźczej: zobowiązując się do życia według rad ewangelicznych czystości, ubóstwa i posłuszeństwa chcą zaświadczyć, że w Jezusie Chrystusie odnaleźli wypełnienie wszystkich pragnień i tęsknot, że Jezusowi Chrystusowi Królowi, Panu i Zbawicielowi chcą poświęcić całe swoje życie, to, kim są i wszystko, co posiadają. Wypowiadane w tym uroczystym dniu wieczyste ślubowanie zakonne staje się realizacją zapisanych w zakonnym hymnie słów, że pragną być Chrystusowym hufcem i Jego przyboczną strażą.

W sobotę 20 kwietnia 2024 r. w domu chrystusowca-seniora w Puszczykowie Współbracia – mieszkańcy puszczykowskiego domu wraz z przybyłymi gośćmi z Domu Głównego z Poznania dziękowali za dar kapłaństwa najstarszych chrystusowców.

W pierwszym tygodniu Wielkiego Postu chrystusowcy posługujący w wielu krajach europejskich w prowincji pw. Świętego Józefa przeżywali swoje doroczne rekolekcje zakonne.

Dla dziewięciu młodzieńców z Pyrzyc, Szczecina Zdrojów, Sarbi, Stargardu, Poznania, a nawet z Białorusi było to mocne wejście w nowy rok liturgiczny i w czas Adwentu.